Manuel Lasarte, 1975
Ofizioa hartu nuen herrerotza
gorputza galtzen duen lanaren morrontza
orain lepo mia ta kolore berdotza
bistan azaltzeko’re ematen dit lotsa.
Goizean deitu gabe sarri naiz jeikia,
bestela nagusiak ura bekokia!
Txintxo ibili arren, sarri aitzakia,
arrazoi txar asko ta soldata txikia
Errietan hasten zan nekez isiltzeko,
esanaz berarekin kontuz ibiltzeko
loa’re uzten zuen txanponak biltzeko
pobre bizi behar da aberats hiltzeko.
Egoskortzen zanean hark su baztarretik
aukera izaten zun arrazoi txarretik
behin hauxe esan nion, Aldegin aurretik!
Ez dezu gehio jango nere bizkarretik!”
